گرچــه ای دوســــت غرور دلــــــت احســــاس مـــرا درک نکـــرد

آفریــــن برغـــم عشــــقـــت کــه مرا ترکـــ نکرد

آدمی غــــــرورش را خیلی زیاد

شاید بیشتر از تمـــــــام داشتــه هــــایــش دوست می دارد

حالا ببین اگر خودش، غـــــــرورش را بـــه خـــــاطــــر تـــــو، نادیده بگیرد

چه قدر دوســتت دارد  و این را بِفهــــــــــــم آدمیــــــــــزاد

گاهی دلم می خواهد

وحشــیانه غرورت را پاره کنم!

قلب ترا در مشتم بگیرم و بفـشارم

تا حال مرا لحظه ایی بفهمی !

کاش می فهمیدی که تــــــــــو از دید من زیبا بودی

دیگران حتی نگاهت هم نمی کردند

و تـــــــــو چه اشتباهی مغرور شدی

محکم تر از آنم که برای تنها نبودنم

آنچه را که اسمش را غرور گذاشته ام

برایت به زمین بکوبم

احساس من قیمتی داشت

که تو برای پرداخت آن فقیر بودی

نمی دونی چه کاری بادلم کردی

نمی دونی چه غمگینم نفهمیدی

نمی شناسی منو از من چقدر دوری

تواین روزا چه بی رحمانه مغروری

بی وفا

ایـن روزهـا نـه مـجـالـی

بـرای دلـتـنـگـی دارم

و نـه حـوصـلـه ات را

ولـی بـا ایـن هـمـه گـاه گـاهـی دلـم هـوای تـو را مـی کـنـد
.
.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: